SUWALSZCZYZNA. CUD NATURY

Widok z Góry Cisowej

Suwalszczyzna to urzekająca kraina pełna wspaniałych jezior i przepastnych lasów.Malownicze jeziorka o wydłużonym, rynnowym kształcie połyskują błękitem w dolinach pomiędzy morenowymi wzgórzami, różnokolorowe puzzle poletek rolnych tworzą barwną szachownicę pomiędzy bujną zielonością natury. Cały region należy do Pojezierza Litewskiego i położony jest w dorzeczu rzeki Niemen.

Suwalszczyzna, to kraina mniej znana niż Mazury, bardziej dzika i mniej oblegana i jeszcze nie do końca zagospodarowana turystycznie. Jednak w ostatnim czasie, poprzez rozwój agroturystyki i dzięki pojawieniu się wielu nowych hoteli i pensjonatów  baza noclegowa znacząco się powiększyła, a z roku na rok powstaje coraz więcej tras rowerowych  i szlaków turystycznych.

Suwalskie gminy próbują wypromować się poprzez inwestycje w rozbudowę infrastruktury turystycznej  lub organizowanie różnorodnych imprez. Widać, że region znacząco postawił na turystykę i bardzo się stara podnieść swoją atrakcyjność, proponując zwiedzającym coraz większą różnorodność ofert wypoczynku, co bardzo cieszy, bo piękno tych ziem, czystość jezior, różnorodność fauny i flory zasługuje na odkrycie.

Pojezierze Suwalsko-Augustowskie nie ma nic wspólnego z Mazurami i popełnia wielki błąd ten, kto je Mazurami nazywa.

Oba regiony są unikalne, ale Suwalszczyzna od zawsze była odrębna etnicznie i kulturowo, oraz przynależała do Polski, podczas, gdy Mazury do 1945 leżały w Prusach. Widać to najlepiej w krajobrazie: na Suwalszczyźnie brak charakterystycznego dla Mazur pruskiego budownictwa: domów z dachami krytymi czerwoną dachówką, budynków z czerwonej cegły, ładnie rozplanowanych miast, zespołów pałacowych  czy krętych dróg obrośniętych drzewami. 

Powiaty: Suwalski, Sejneński i Augustowski mają za to mnóstwo innych cudów do zaoferowania  i grzechem byłoby nie skorzystać z tej obfitości doznań, choćby podążając  śladami  zaginionego  w mroku dziejów, tajemniczego plemienia Jaćwingów, dawnych władców tych ziem lub zapuszczając się w ostępy Wigierskiego Parku Narodowego i Puszczy Augustowskiej, czy  eksplorując  meandry dzikiej rzeki Biebrzy, przyciągającej niczym Mekka, ornitologów z całego świata. 

Tym, którzy nie lubią się zbyt wiele przemieszczać, region ten oferuje bogaty wybór kąpielisk, wypożyczalni sprzętu wodnego, rowerów, a do tego lasy pełne leśnego runa i wody pełne ryb, co w rezultacie daje możliwość cudownie udanego wypoczynku za niewygórowaną cenę. Wisienką na torcie będą przyjaźnie nastawieni miejscowi i ten specyficzny klimat wschodniej kresowości, którego nie da się opisać słowami, który trzeba  osobiście poczuć...

Na niezadeptanym i jeszcze czystym Pojezierzu Suwalsko-Augustowskim można bez pośpiechu smakować wspaniałości, jakich tu nie brakuje na każdym kroku. 

Oto kilka moich fotograficznych wspomnień z odkrywania urokliwego rejonu północno-wschodniej Polski.

Jezioro Białe

Jezioro Necko. Augustowskie noce

Suwalski Park Krajobrazowy

Punkt widokowy na Górze Rowelskiej koło Wiżajn

Pomost nad jeziorem w Danowskich

Widok z Góry Zamkowej Jaćwingów

Góra Cisowa

Smolniki. Punkt widokowy na jeziora Kojle,Perty, Purwin. Na horyzoncie suwalska Fudzijama czyli Góra Cisowa

W drodze na Górę Zamkową w Suwalskim Parku Krajobrazowym

Turtul, punkt widokowy

Rezerwat Przyrody Głazowisko Bachanowo

Polodowcowy Amfiteatr Wodziłek

Jezioro Sajno

Jezioro Wigry

Zachód słońca nad Studzienicznym

Nad Nettą w Augustowie

Port Żeglugi w  Augustowie

Jezioro Orle

Kanał Augustowski. Śluza  Gorczyca

Żniwa w okolicach Jeleniewa

.

Molenna staroobrzędowców w Wodziłkach

Księżyc nad jeziorem Sajno

Kaczka krzyżówka  na jeziorze Orle koło Płaskiej