Położone na uboczu. Ukryte przed wielkim światem.
Zagubione gdzieś na skraju wschodniej Polski. Z dala od ruchliwych dróg. Gdzie brzmi niezmącona pośpiechem cisza. Świątynie dumania. Oazy spokoju.
Kruszyniany.
Polski Orient. Mniej więcej 6 km od granicy z Białorusią. Kilka wieków temu osiedlili się tutaj polscy Tatarzy- Lipkowie. Otwarta szeroko brama prowadzi do swojsko drewnianego meczetu. W starej części mizaru omszałe kamienne nagrobki.
Koterka
Samotna cerkiew, położona na wilgotnym, leśnym uroczysku, z dala od jakichkolwiek zabudowań. Obok cudowna studzienka. Sacrum i magia. Więcej nic nie trzeba.Tuż obok szlaban graniczny i pas ziemi niczyjej oddzielający Polskę i Białoruś. W pobliżu podzielona granicą na pół po II wojnie miejscowość Tokary. Jedna część wsi po stronie polskiej,druga po białoruskiej. Niezwykłe miejsce.
 |
Klukowicze
Skromne okruchy szlacheckiego świata. Zaledwie kilka kilometrów od granicy z Białorusią. Drewniany, przedwojenny dworek i kamienne zabudowania dworskie w zapuszczonym parku dworskim. Od strony parku mieszka starsza pani. Ostatnia strażniczka starego dworu.
Plutycze
Położona z dala od głównych dróg sielska, bajkowo-kolorowa wieś. Jedna, długa ulica, a wzdłuż niej drewniane chatki. Z XIX i XX wieku. Z okiennicami. O zdobionych szczytach, rzeźbionych nadokiennikach i narożnikach. Niektóre w krzykliwie jaskrawych kolorach. Stare kobiety na ławeczkach przed domami. I zatrzymany w miejscu czas.
Saki
Niby drogowskaz wskazuje drogę, lecz trafić niełatwo. Ale warto, by poczuć niezwykły spokój tego położonego z daleka od zgiełku miejsca.
To tam, gdzie samotna studnia i krzyż przydrożny czuwa. Pośród szumu sosen. Ozłocona niskimi promieniami jesiennego słońca osiemnastowieczna cerkiew z niebieską dzwonnicą.
I cisza.
I cisza.
"Gościu znużony, gościu znudzony,
jeśli ci kiedyś będzie po drodze,
zajrzyj tu do nas koniecznie..."
Pokazujesz wspaniałe i bardzo ciekawe miejsca i cieszę się, że niektóre oglądałam sama ( Kruszyniany i drewniane zdobione domy ). Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńTyle pięknych miejsc na Podlasiu jest jest jeszcze do obejrzenia! Piękne zdjęcia!
OdpowiedzUsuńZa to kocham Podlasie. Można tam uciec i zapomnieć o wszystkim
OdpowiedzUsuńMarzę, by w końcu te wszystkie miejsca zobaczyć i wybrać się w tamte strony! Cudowne zdjęcia!
OdpowiedzUsuńAle piękne miejsca! Wschód Polski jest kompletnie dla mnie nieznany i nawet nie spodziewałbym się, że można tam znaleźć tyle malowniczych miejsc! Absolutnie muszę się wybrać w podróż tamtymi szlakami!
OdpowiedzUsuńyes yes yes!!!
OdpowiedzUsuńNiezwykłe miejsca, gdyby nie ten wpis nie wiedzielibyśmy o ich istnieniu. Bardzo nas zaciekawiły i może uda nam się zajrzeć tam całkiem niedługo. Zimą prezentują się z pewnością równie pięk ie. Pozdrawiamy
OdpowiedzUsuńAleż tam pięknie. Te budowle w promieniach zachodzącego słońca wyglądają zjawiskowo.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Tutaj naprawdę zatrzymał się czas... Bardzo malownicze i ciekawe miejsca nam pokazałaś. To prawdziwa oaza spokoju, tutaj naprawdę można by wypocząć...
OdpowiedzUsuńPozdrawiam serdecznie w Nowym Roku :)
Witaj Inka.
OdpowiedzUsuńO rany, ale fajne cerkwie. Nie miałem nawet pojecia, że istnieją.
W Kryszynianach byłem dawno temu i przy okazji. Byłem pod wrażeniem.
Pozdrawiam serdecznie.
Michał
Piękne budynki sakralne. Kolorowe i barwne. Pozdrawiam! :)
OdpowiedzUsuńInko, wpisuję na listę podróżniczą. Biję się w piersi - nie znam tych stron Polski, a są widzę piękne i takie ciekawe.
OdpowiedzUsuńDziękuję za ten wspaniały post.
Pozdrawiam Cię ciepło!
Jejku jaka to zupełnie inna Polska, aż się wierzyć nie chce. Wszystkie zdjęcia są niesamowite, ale pierwsze cudowne!
OdpowiedzUsuńŚciana wschodnia to mój ulubiony region naszego kraju :)Nigdzie indziej nie jest tak magicznie jak tam..
OdpowiedzUsuńWspaniałe miejsca, niezwykłe budynki. Rzeczywiście jakby czas się zatrzymał.
OdpowiedzUsuńPolska jest taka piękna. Szkoda, że tak mało czasu na zobaczenie tego wszystkiego...
Zaczarowane miejsce..
OdpowiedzUsuńCudne zdjecia..
Wspaniała okolica, tylko pięknych obiektów, miałam okazję zobaczyć tylko Kruszyniany. Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńWitaj,
OdpowiedzUsuńw tym roku byłem na wykopaliskach niedaleko Koterki, jakieś 10 km. Kopałem w Mielniku. Są tam ciekawe ruiny późnośredniowiecznego kościoła. Koterki niestety nie zobaczyłem, Grabarki też - ale za to zwiedziłem kilka cmentarzysk średniowiecznych, zarówno kurhanowych jak i płaskich.
Masz rację, to magiczne miejsce. Sam nazywam je "Płaskim Beskidem Niskim" ;)
Pozdrawiam serdecznie!
Piękne zdjęcia i niesamowite widoki. To też Polska, choć jakże inna. Warto o niej wiedzieć.
OdpowiedzUsuńInko, oglądam ten post kolejny już raz. Zakochałam się w tych cerkiewka, domkach... i chcę poznać miejsca z Twojego postu.
OdpowiedzUsuńPozdrawiam:)
Jak pieknie pokazane! Mysle, ze miejsce piekne same w sobie, zyskalo duzo dzieki Twoim fotografia.
OdpowiedzUsuńa to ja mam dokladnie tak samo.
OdpowiedzUsuńPodlasie to chyba najbardziej malownicza część Polski, u mnie w lubelskim również zachowało się trochę takich pięknych chat, pewnie z tego względu że mieszkam tuż przy granicy z Białorusią ;)
OdpowiedzUsuńPozdrawiam!
Co za klimat! Wspaniale przedstawiłaś na zdjęciach ten baśniowy kawałek Polski, a I opis potrafi przenieść wyobraźnię. Nie pozostaje mi nic innego jak tylko zaplanować tam wycieczkę :) Pozdrawiam
OdpowiedzUsuńSciana wschodnia to jest to o czym marzę i chcę zobaczyć ,no a potem wychodzi jak zwykle.Grecja.Może jak będę coraz bardziej bała się lotu samolotem, a z każdym lotem ten strach u mnie większy, wreszcie zobaczę cuda w Polsce, których u nas dostatek.Inka, jak zwykle przepięne zdjęcia, niezwykle!!!
OdpowiedzUsuńPrzepiękne miejsca. Jestem zauroczona tymi terenami. Wiem, że niedługo odwiedzę je ponownie i pozwiedzam nowe miejsca. I znowu się pozachwycam... :)
OdpowiedzUsuńWstyd, wstyd - zupełnie nie znam tego regionu Polski.
OdpowiedzUsuńCudowne miejsca i piękna, stara architektura. No i te kolory.
Pozdrawiam serdecznie:)