ZATAŃCZYĆ SIRTAKI W STAWROS

Aleksy Zorba, niemłody wiekiem, doświadczony życiem, ale wciąż młody duchem Macedończyk, to tytułowy bohater  książki, którą się czyta jednym tchem i do której można powracać wielokrotnie, za każdym razem odkrywając ją na nowo. Książka nosi tytuł "Grek Zorba" i została napisana przez urodzonego na Krecie powieściopisarza i filozofa Nikosa Kazantzakisa.

Charakter postaci Zorby jest porywająco nietuzinkowy. Jego zachwyt nad codziennym życiem, nieprzygasły optymizm, zakrawający nawet na lekkomyślność,brak przywiązania do dóbr materialnych, nieustająca radość z odkrywania zwykłych spraw jest dla większości z nas równie zadziwiająca, jak wyścig z czasem w którym żyjemy.

"To, do czego przywykliśmy i co mijamy obojętnie , Zorbie wydaje się zagadką nie do rozwiązania. Na widok przechodzącej kobiety zatrzymuje się oszołomiony: "Co to za tajemnicze zjawisko? - pyta.[...]. To samo zdumienie ogarnia go na widok mężczyzny, kwitnącego drzewa czy szklanki zimnej wody. Zorba codziennie dostrzega wszystko na nowo" N. Kazantzakis. "Grek Zorba"

Świat widziany oczami Zorby odzyskuje przygasłe emocje, nabiera blasku. Eksploduje kolorami, jak pełna życia wiosna po ponurej zimie. 
Podobnie jest z podróżami. 

Podróżując, uciekamy od przewidywalnej rzeczywistości w feerię nowych doznań, by tak samo jak Zorba, bez pośpiechu i z uwagą  odkrywać piękno natury, smaczną kuchnię, wspaniałość  otoczenia i odmienne  podejście do życia. W podróży otwierają się oczy i wyczulają zwykle uśpione na co dzień zmysły.
Podróżując dostrzegamy więcej...

Dzisiejsza Kreta różni się już od tej opisywanej w powieści. Surowe i biedne wsie zamieniły się w gwarne kurorty, a proste życie  toczy się już tylko  w odległych górskich wioskach. Ale przecież kolory, smaki, przyroda, pejzaże, grecka mentalność pozostała i można się nimi delektować do syta... .

Książkowy Zorba zmaterializował się w 1964 roku dzięki doskonałej kreacji, brawurowo zagranej przez Anthony'ego Quinna w filmie pt. "Grek Zorba".
Reżyserem ekranizacji był Mihalis Kakogiannis, a piękną muzykę opartą na motywach greckich melodii etnicznych skomponował Mikis Theodorakis.

Końcowa, kultowa już dziś scena w której filmowy Zorba tańczy sirtaki, odmianę narodowego greckiego tańca hasapiko, została nakręcona na plaży w miejscowości Stavros na Półwyspie Akrotiri.

"Jaka piękna katastrofa szefie" stwierdza Grek Zorba, a potem obaj mężczyźni rozładowują emocje tańcząc na piasku przy akompaniamencie muzyki Theodorakisa.Tańczą sirtaki, męski taniec, który im obu przynosi oczyszczenie. 

Jeśli wiec kiedykolwiek odwiedzisz Stavros na Krecie, to koniecznie zatańcz sirtaki na plaży, pamiętając, ze największą życiową mądrością jest
umiejętność traktowania życiowych porażek jak "pięknej katastrofy", która nie jest w stanie odebrać radości życia i zwykle bywa początkiem czegoś nowego.

Nieopodal plaży w Stavros wciąż istnieje kultowa tawerna "'Mama's Place" w której biesiadowała ekipa kręcąca sceny do filmu, Prowadzi ją syn "Mamy", 
która w latach 60-tych  karmiła filmowców. Po tańcach na plaży (albo przed !)
można wypić  tam karafkę wyśmienitego kreteńskiego wina. 

Na zakończenie jeszcze szczypta filozofii życiowej  Aleksego Zorby:

[...] kiedyś przechodziłem przez wioskę. Jakiś dziewięćdziesięcioletni dziadziunio sadził drzewo migdałowe. „Hej, dziadku! - wołam. - Sadzisz drzewo migdałowe?”. A on, zgarbiony, odwrócił się i powiedział: „Tak, mój synu, ja postępuję tak, jakbym nigdy nie miał umrzeć!”. „A ja - odparłem - postępuję tak, jakbym miał umrzeć w każdej chwili”. Kto z nas dwóch ma rację, [...]?